توضیحاتی درباره کتاب jane ashford

 

درباره کتاب الکترونیکی
جین اشفورد در جدیدترین رمان عاشقانه Regency خود که برای خوانندگان مری بالوگ، الا کوئین و طرفداران بریجرتون مناسب است، شما را در حومه شهر انگلیسی به گردش در می آورد.

تلاش سارا موران برای نجات کنور پندرنون کنور پندرنون که از صخره‌های کورنوال خارج می‌شود، هر دوی آنها را در رسوایی فرو می‌برد. در حال حاضر، ازدواج ممکن است تنها گزینه برای حفظ آبروی آنها باشد. اما چیزی که به عنوان یک اشتباه وحشتناک شروع شد ممکن است دقیقا همان چیزی باشد که آنها بیشتر به آن نیاز دارند...

تمجید از جین اشفورد:

"[A] یک شیرینی ادبی غیرقابل مقاومت" - فهرست کتاب برای Earl to the Rescue

"یک لذت کمیک. به شدت به دوستداران Regency توصیه می شود." - انجمن رمان تاریخی برای لرد سباستین راز

"مطلوب با شوخ طبعی پر جنب و جوش، جزئیات دوره عالی، و قهرمانان جذاب." - مجله کتابخانه برای وارث دوک

 

کتاب چگونه ساخته شده هست

 

تاریخ کتاب در دهه 1980 به یک رشته دانشگاهی معتبر تبدیل شد. مشارکت کنندگان در این رشته شامل متخصصانی از زمینه های دانش پژوهی متن، کد شناسی، کتابشناسی، زبان شناسی، دیرینه نگاری، تاریخ هنر، تاریخ اجتماعی و تاریخ فرهنگی است. هدف اصلی آن نشان دادن این است که کتاب به عنوان یک شی، نه فقط متن موجود در آن، مجرای تعامل بین خوانندگان و کلمات است.

قبل از تکامل ماشین چاپ، که توسط کتاب مقدس گوتنبرگ معروف شد، هر متن یک مقاله ارزشمند دست ساز منحصر به فرد بود که از طریق ویژگی های طراحی که توسط کاتب، مالک، صحافی و تصویرگر گنجانده شده بود، شخصی سازی می شد. تجزیه و تحلیل هر بخش از کتاب، هدف آن، مکان و نحوه نگهداری آن، کسانی که آن را خوانده اند، اعتقادات ایدئولوژیک و مذهبی آن دوره و اینکه آیا خوانندگان با متن در تعامل بوده اند را آشکار می کند. حتی فقدان شواهدی از این ماهیت سرنخ های ارزشمندی در مورد ماهیت آن کتاب خاص به جا می گذارد

تاریخچه این کتاب در نیمه دوم قرن بیستم به یک رشته دانشگاهی معتبر تبدیل شد. همچنین در سال 1958 توسط ویلیام ایوینز جونیور چاپ و ارتباطات بصری و هنری-ژان مارتین و لوسین فور L'Apparition du livre (آغاز کتاب: تأثیر چاپ، 1450-1800) در سال 1958 تقویت شد. به عنوان کهکشان گوتنبرگ مارشال مک لوهان: ساختن انسان تایپوگرافیک (1962). یکی دیگر از پیشگامان برجسته در تاریخ کتاب رابرت دارنتون است.

 

 

چاپ های چوبی چیست

 

حفظ و احیای چاپ های چوبی، فرآیند مراقبت و تعمیر تصاویر ساخته شده از یک فرآیند چاپ خاص است که شامل استفاده از نقش برجسته های چوبی برای مهر زدن یا چاپ تصویر بر روی کاغذ است. فرآیند ایجاد چاپ روی چوب به عنوان نمونه های آسیایی شناخته شده است، یا به عنوان نمونه های غربی، نقش های چوبی نامیده می شود، برای قرن ها شناخته شده است، و بسیاری از چاپ های قدیمی تر، قدیمی شدن و خراب شدن کاغذ و رنگ های مورد استفاده را تجربه کرده اند.

چاپ‌های چوبی از ژاپن معمولاً روی کاغذ کوزو چاپ می‌شوند، کاغذی که از الیاف درخت توت ساخته شده است. بسیاری از رنگدانه ها از مواد آلی به دست می آمدند. به عنوان مثال، برخی از رنگ های آبی از گلبرگ های گل روز گرفته شده است. سایر رنگ های معدنی مانند سرب قرمز نیز استفاده شد.

 

 

توضیحاتی درباره محافظت از پوست

 

حفظ و احیای پوست به منزله مراقبت و رسیدگی به مواد پوستی است که دارای اهمیت فرهنگی و تاریخی هستند. این فرآیند معمولاً توسط محافظان حرفه ای کتاب و اسناد انجام می شود، این فرآیند می تواند شامل اقدامات پیشگیرانه ای باشد که در برابر زوال آینده و همچنین درمان های خاص برای کاهش تغییراتی که قبلاً توسط عوامل زوال ایجاد شده اند، محافظت می کند

 

پوست یک حیوان، معمولاً گوسفند، گوساله یا بز است که موهایش را از بین برده، با محلول آهک و چیز های تیز فرآوری کرده و تحت کشش کشیده شده است. ماده خشک شده غشایی نازک است که بیشتر به عنوان سطح نوشتاری استفاده می شود، اما می توان از آن برای ساخت موارد دیگری مانند صحافی و سر طبل نیز استفاده کرد. در سرتاسر اروپا، کاغذ پوستی زیرلایه نوشتاری اولیه از توسعه آن در قرن دوم قبل از میلاد تا قرون وسطی بود، اگرچه تا امروز برای اسناد رسمی مختلف استفاده می شود. معمولاً پوستی که از پوست گوساله ساخته می‌شود، ولوم نامیده می‌شود، اگرچه این اصطلاح را می‌توان برای اشاره به پوست با کیفیت بسیار خوب که از پوست حیوانات دیگر تهیه می‌شود نیز استفاده کرد. برای اهداف حفاظت و مرمت، اصطلاح پوست در اشاره به اشیاء پوششی استفاده می شود، زیرا این اصطلاحات در طول زمان به جای یکدیگر برای اشاره به اشیایی با همان نگرانی های حفاظتی استفاده شده اند

 

 

 

 

ولوم چیست

پوست یا غشای حیوانی است که معمولاً به عنوان ماده نوشتاری استفاده می شود. مقنعه اصطلاح دیگری برای این ماده است و اگر پوست از آن متمایز می شود به این دلیل است که از پوست گوساله درست شده است، بر خلاف پوست حیوانات دیگر، یا کیفیت بالاتری دارد.Vellum برای نوشتن یا چاپ روی، برای تولید صفحات تک، طومارها، کدها یا کتاب ها آماده می شود.

محققان و متولیان مدرن به طور فزاینده ای فقط از اصطلاح کمتر خاص و بالقوه گیج کننده «غشاء» استفاده می کنند. بسته به عواملی مانند روش تهیه، ممکن است تعیین گونه حیوانی درگیر (چه رسد به سن آن) بدون استفاده از آزمایشگاه بسیار سخت باشد، و این اصطلاح از نیاز به تمایز بین پوست و پوست اجتناب می کند.

ولوم به طور کلی صاف و بادوام است، اگرچه بسته به آماده سازی و کیفیت پوست، تغییرات زیادی وجود دارد. این تولید شامل تمیز کردن، سفید کردن، کشش روی یک قاب ("هرس") و خراش دادن پوست با یک چاقوی هلالی شکل (یک "لوناریوم" یا "لونلوم") است. برای ایجاد کشش، خراش دادن با خیس کردن و خشک کردن متناوب می شود. پایان نهایی ممکن است با ساییدن سطح با پوکه، و درمان با آماده‌سازی آهک یا گچ برای پذیرفتن جوهر نوشتاری یا چاپی حاصل شود.

"پرده کاغذی" مدرن از مواد گیاهی مصنوعی ساخته شده است و به دلیل استفاده و شباهت های کیفی آن به آن گفته می شود. پوسته کاغذی برای اهداف مختلفی از جمله ردیابی، نقشه های فنی، پلان ها و

 

 

پوست کاغذی چگونه ساخته شده است

 

پوست کاغذی یک ماده نوشتاری است که از پوست دباغی نشده حیوانات - عمدتاً گوسفند، گوساله و بز - تهیه می شود. بیش از دو هزار سال است که از آن به عنوان وسیله ای برای نوشتن استفاده می شود. Vellum پوسته مرغوب تری است که از پوست حیوانات جوان مانند بره و گوساله جوان تهیه می شود.

امروزه اصطلاح پوست اغلب در زمینه های غیر فنی برای اشاره به هر پوست حیوانی، به ویژه بز، گوسفند یا گاو که تحت کشش خراشیده یا خشک شده است، استفاده می شود. این اصطلاح در ابتدا فقط به پوست گوسفند و گاهی بز اطلاق می شد. ماده معادل ساخته شده از پوست گوساله، که از کیفیت بهتری برخوردار بود، به عنوان vellum (از فرانسوی قدیم velin یا vellin و در نهایت از لاتین vitulus به معنی گوساله) شناخته می‌شد؛ در حالی که بهترین آنها پوست رحم بود. از جنین گوساله یا گوساله مرده به دنیا آمده است.

برخی از مراجع به دنبال رعایت دقیق این تمایزها بوده‌اند: به عنوان مثال، فرهنگ‌نویس ساموئل جانسون در سال 1755، و استاد خوشنویس ادوارد جانستون در سال 1906.با این حال، هنگامی که کتاب ها و اسناد قدیمی با آنها مواجه می شوند، ممکن است بدون تجزیه و تحلیل علمی، تعیین منشا حیوانی دقیق پوست چه از نظر گونه یا از نظر سن حیوان دشوار باشد.[بنابراین، در عمل، مدتهاست که مرزهای بین اصطلاحات مختلف محو شده است. در سال 1519، ویلیام هورمن در Vulgaria خود نوشت: "آن چیزی که ما روی آن می نویسیم، و از beestis skynnes ساخته شده است، somtyme نامیده می شود parchement، somtyme velem، somtyme abortyve، somtyme membraan."[4] در هملت شکسپیر (نوشته ج. 1599-1602) مبادله زیر رخ می دهد:

 

طومار های جدید چیست

طومار (از فرانسوی قدیم escroe یا escroue)، یک رول پاپیروس، پوست یا کاغذ حاوی نوشته است.تاریخچه طومارها به مصر باستان برمی گردد. در بیشتر فرهنگ‌های باسواد باستانی، طومارها اولیه‌ترین قالب برای اسناد طولانی‌تر نوشته شده با جوهر یا رنگ بر روی پس‌زمینه انعطاف‌پذیر، قبل از کتاب‌های صحافی‌شده بودند؛ از رسانه‌های سفت و سخت مانند لوح‌های گلی نیز استفاده می‌شد، اما در مقایسه با آن دارای معایب بسیاری بود. برای اکثر اهداف طومارها مدتهاست که با قالب کتاب کدکس جایگزین شده اند، اما آنها هنوز هم برای برخی اهداف تشریفاتی یا مذهبی تولید می شوند، به ویژه برای طومار تورات یهودی برای استفاده در کنیسه ها.

 

طومارها اولین شکل متون ثبت اسناد قابل ویرایش بودند که در تمدن های مصر باستان مدیترانه شرقی استفاده می شد.

طومارهای پوستی توسط چندین تمدن اولیه قبل از اختراع کدکس یا کتاب صحافی شده با صفحات توسط رومیانو رواج مسیحیت استفاده می شد.با این وجود، طومارها تا زمان رومیان بیشتر از کدها مورد توجه بودند.

 

توضیحاتی درباره طومار

 

طومار (از فرانسوی قدیم escroe یا escroue)، که به عنوان رول نیز شناخته می شود، یک رول پاپیروس، پوست یا کاغذ حاوی نوشته است

یک طومار معمولاً به صفحاتی تقسیم می شود که گاهی صفحات جداگانه ای از پاپیروس یا کاغذ پوستی هستند که در لبه ها به هم چسبانده می شوند. طومارها ممکن است بخش‌هایی از یک رول پیوسته از مواد نوشتاری مشخص شوند. طومار معمولاً به گونه‌ای باز می‌شود که یک صفحه در یک زمان برای نوشتن یا خواندن در معرض دید قرار می‌گیرد و صفحات باقیمانده در سمت چپ و راست صفحه قابل مشاهده قرار می‌گیرند. متن در خطوط از بالا تا پایین صفحه نوشته می شود. بسته به زبان، حروف ممکن است از چپ به راست، راست به چپ یا متناوب در جهت (بوستروفدون) نوشته شوند

 

طومارها اولین شکل متون ثبت اسناد قابل ویرایش بودند که در تمدن های مصر باستان مدیترانه شرقی استفاده می شد. قبل از اختراع کدکس یا کتاب صحافی شده با صفحات پوست توسط رومیان، که در حدود قرن اول پس از میلاد رایج شد، طومارهای پوستی توسط اسرائیلیان مورد استفاده قرار می گرفت.تا زمان رومیان، طومارها بیشتر از کدها مورد توجه بودند.

جوهر مورد استفاده در نوشتن طومارها باید به سطحی می‌چسبید که رول شده و باز می‌شد، بنابراین جوهرهای خاصی ساخته شدند. با این حال، جوهر به آرامی از طومارها جدا می شود

منبع :https://en.m.wikipedia.org/

 

 

توضیحاتی درباره کتاب پاپیروس

پاپیروس (/pəˈpaɪrəs/ pə-PY-rəs) ماده ای شبیه کاغذ ضخیم است که در زمان های قدیم به عنوان سطح نوشتار استفاده می شد. آن را از مغز گیاه پاپیروس، Cyperus papyrus، یک جگر تالابی ساخته شده است. پاپیروس (جمع: پاپیروس) همچنین می‌تواند به سندی اشاره داشته باشد که روی صفحاتی از چنین موادی نوشته شده است، که در کنار هم به هم متصل شده و در یک طومار پیچیده شده‌اند، شکل اولیه یک کتاب.

شناخته شده است که پاپیروس برای اولین بار در مصر مورد استفاده قرار گرفته است (حداقل در دوران سلسله اول)، زیرا گیاه پاپیروس زمانی در دلتای نیل فراوان بود. همچنین در سراسر منطقه مدیترانه و در پادشاهی کوش استفاده می شد. مصریان باستان علاوه بر مواد نوشتاری، از پاپیروس در ساختن مصنوعات دیگری مانند قایق های نی، حصیر، طناب، صندل و سبد استفاده می کردند.

 

پاپیروس اولین بار در هزاره چهارم قبل از میلاد در مصر ساخته شد.اولین شواهد باستان شناسی پاپیروس در سال های 2012 و 2013 در وادی الجرف، بندر مصر باستان واقع در ساحل دریای سرخ، حفاری شد. این اسناد، دفتر خاطرات مرر، مربوط به سال 1390 است. 2560–2550 ق.م (پایان سلطنت خوفو).رول‌های پاپیروس آخرین سال‌های ساخت هرم بزرگ جیزه را توصیف می‌کنند.در قرون اول قبل از میلاد و بعد از میلاد، طومارهای پاپیروس به عنوان سطح نوشتاری به شکل پوستی که از پوست حیوانات تهیه می‌شد، رقیبی پیدا کرد. ورقه‌های پوستی تا می‌شدند تا قالب‌هایی را تشکیل دهند که از آنها کدهای کتاب شکل می‌گرفتند. نویسندگان اولیه مسیحی به زودی فرم کدکس را پذیرفتند، و در دنیای یونانی-رومی، بریدن ورق‌هایی از رول‌های پاپیروس برای تشکیل کدها رایج شد.

 

 

 

توضیحاتی درباره کتاب کدکس

 

کدکس (جمع کدهای /ˈkoʊdɪsiːz/)نیای تاریخی کتاب مدرن بود. به جای اینکه از ورق های کاغذ تشکیل شده باشد، از ورق های ورقه ای، پاپیروس یا مواد دیگر استفاده کرد. اصطلاح کدکس اغلب برای کتاب‌های خطی باستانی با محتوای دست‌نویس استفاده می‌شود کدکس، بسیار شبیه کتاب مدرن، با چیدن صفحات و محکم کردن یک سری لبه به شکلی مشابه صحافی مدرن با روش‌های مختلف در طول قرن‌ها، صحافی می‌شود. کتاب‌های امروزی به دو دسته جلد شومیز یا جلد نرم و کتاب‌هایی که با تخته‌های سفت صحافی شده‌اند، پشت جلد سخت تقسیم می‌شوند. صحافی‌های تاریخی دقیق، گنجینه‌بندی نامیده می‌شوند حداقل در دنیای غرب، جایگزین اصلی برای قالب کدکس صفحه‌دار برای یک سند طولانی، طومار پیوسته بود که شکل غالب سند در دنیای باستان بود. برخی از کدها به طور مداوم مانند یک کنسرتینا تا می شوند، به ویژه کدهای مایا و کدهای آزتک، که در واقع صفحات بلند کاغذ یا پوست حیوانات هستند که در صفحات تا شده اند.

رومیان باستان این شکل را از قرص های مومی ساختند. جایگزینی تدریجی طومار با رمز مهمترین پیشرفت در کتابسازی قبل از اختراع دستگاه چاپ نامیده شده است. کدکس شکل خود کتاب را دگرگون کرد و شکلی ارائه کرد که از آن زمان تاکنون پابرجا بوده است.گسترش کدکس اغلب با ظهور مسیحیت همراه است، که در اوایل قالب کتاب مقدس را پذیرفت.اولین بار توسط مارسیال شاعر رومی قرن اول پس از میلاد توصیف شد که استفاده راحت از آن را ستود، این کدکس در حدود سال 300 پس از میلاد برابری عددی با طومار بدست آورد و به طور کامل آن را در سراسر دنیایی که در آن زمان مسیحی شده یونانی-رومی بود جایگزین کرد. قرن 6

کلمه کدکس از کلمه لاتین caudex به معنای "تنه درخت"، "بلوک چوب" یا "کتاب" گرفته شده است. کدکس تقریباً به محض اختراع شروع به جایگزینی طومار کرد. در مصر، در قرن پنجم، تعداد کدکس بر اساس نمونه‌های باقی‌مانده، ده به یک از طومار پیشی گرفت. در قرن ششم، طومار به عنوان وسیله ای برای ادبیات تقریباً ناپدید شده بود. تغییر از رول ها به کدها تقریباً با انتقال از پاپیروس به کاغذ پوستی به عنوان ماده نوشتاری ترجیحی همزمان است، اما این دو پیشرفت ارتباطی با هم ندارند. در واقع هر گونه ترکیب کدها و طومارها با پاپیروس و پوست از نظر فنی امکان پذیر و در اسناد تاریخی رایج است.

از نظر فنی، حتی جلدهای شومیز امروزی نیز کد هستند، اما ناشران و محققان این واژه را برای کتابهای خطی (دست نویس) که از اواخر دوران باستان تا قرون وسطی تولید شده اند، محفوظ می دارند. صنایع دستی کد شناسی نامیده می شود. مطالعه اسناد باستانی به طور کلی دیرینه نگاری نامیده می شود.

کدکس مزایای قابل توجهی را نسبت به سایر قالب‌های کتاب ارائه می‌کند، در درجه اول فشرده بودن، استحکام، استفاده اقتصادی از مواد با استفاده از هر دو طرف آن (راست و برعکس)، و سهولت مرجع (کدکس دسترسی تصادفی را در اختیار می‌گیرد، برخلاف طومار که از ترتیب استفاده می‌کند. دسترسی داشته باشید