توضیحاتی درباره محافظت از پوست

 

حفظ و احیای پوست به منزله مراقبت و رسیدگی به مواد پوستی است که دارای اهمیت فرهنگی و تاریخی هستند. این فرآیند معمولاً توسط محافظان حرفه ای کتاب و اسناد انجام می شود، این فرآیند می تواند شامل اقدامات پیشگیرانه ای باشد که در برابر زوال آینده و همچنین درمان های خاص برای کاهش تغییراتی که قبلاً توسط عوامل زوال ایجاد شده اند، محافظت می کند

 

پوست یک حیوان، معمولاً گوسفند، گوساله یا بز است که موهایش را از بین برده، با محلول آهک و چیز های تیز فرآوری کرده و تحت کشش کشیده شده است. ماده خشک شده غشایی نازک است که بیشتر به عنوان سطح نوشتاری استفاده می شود، اما می توان از آن برای ساخت موارد دیگری مانند صحافی و سر طبل نیز استفاده کرد. در سرتاسر اروپا، کاغذ پوستی زیرلایه نوشتاری اولیه از توسعه آن در قرن دوم قبل از میلاد تا قرون وسطی بود، اگرچه تا امروز برای اسناد رسمی مختلف استفاده می شود. معمولاً پوستی که از پوست گوساله ساخته می‌شود، ولوم نامیده می‌شود، اگرچه این اصطلاح را می‌توان برای اشاره به پوست با کیفیت بسیار خوب که از پوست حیوانات دیگر تهیه می‌شود نیز استفاده کرد. برای اهداف حفاظت و مرمت، اصطلاح پوست در اشاره به اشیاء پوششی استفاده می شود، زیرا این اصطلاحات در طول زمان به جای یکدیگر برای اشاره به اشیایی با همان نگرانی های حفاظتی استفاده شده اند

 

 

 

 

پوست کاغذی چگونه ساخته شده است

 

پوست کاغذی یک ماده نوشتاری است که از پوست دباغی نشده حیوانات - عمدتاً گوسفند، گوساله و بز - تهیه می شود. بیش از دو هزار سال است که از آن به عنوان وسیله ای برای نوشتن استفاده می شود. Vellum پوسته مرغوب تری است که از پوست حیوانات جوان مانند بره و گوساله جوان تهیه می شود.

امروزه اصطلاح پوست اغلب در زمینه های غیر فنی برای اشاره به هر پوست حیوانی، به ویژه بز، گوسفند یا گاو که تحت کشش خراشیده یا خشک شده است، استفاده می شود. این اصطلاح در ابتدا فقط به پوست گوسفند و گاهی بز اطلاق می شد. ماده معادل ساخته شده از پوست گوساله، که از کیفیت بهتری برخوردار بود، به عنوان vellum (از فرانسوی قدیم velin یا vellin و در نهایت از لاتین vitulus به معنی گوساله) شناخته می‌شد؛ در حالی که بهترین آنها پوست رحم بود. از جنین گوساله یا گوساله مرده به دنیا آمده است.

برخی از مراجع به دنبال رعایت دقیق این تمایزها بوده‌اند: به عنوان مثال، فرهنگ‌نویس ساموئل جانسون در سال 1755، و استاد خوشنویس ادوارد جانستون در سال 1906.با این حال، هنگامی که کتاب ها و اسناد قدیمی با آنها مواجه می شوند، ممکن است بدون تجزیه و تحلیل علمی، تعیین منشا حیوانی دقیق پوست چه از نظر گونه یا از نظر سن حیوان دشوار باشد.[بنابراین، در عمل، مدتهاست که مرزهای بین اصطلاحات مختلف محو شده است. در سال 1519، ویلیام هورمن در Vulgaria خود نوشت: "آن چیزی که ما روی آن می نویسیم، و از beestis skynnes ساخته شده است، somtyme نامیده می شود parchement، somtyme velem، somtyme abortyve، somtyme membraan."[4] در هملت شکسپیر (نوشته ج. 1599-1602) مبادله زیر رخ می دهد: