توضیحاتی درباره کتاب jane ashford

 

درباره کتاب الکترونیکی
جین اشفورد در جدیدترین رمان عاشقانه Regency خود که برای خوانندگان مری بالوگ، الا کوئین و طرفداران بریجرتون مناسب است، شما را در حومه شهر انگلیسی به گردش در می آورد.

تلاش سارا موران برای نجات کنور پندرنون کنور پندرنون که از صخره‌های کورنوال خارج می‌شود، هر دوی آنها را در رسوایی فرو می‌برد. در حال حاضر، ازدواج ممکن است تنها گزینه برای حفظ آبروی آنها باشد. اما چیزی که به عنوان یک اشتباه وحشتناک شروع شد ممکن است دقیقا همان چیزی باشد که آنها بیشتر به آن نیاز دارند...

تمجید از جین اشفورد:

"[A] یک شیرینی ادبی غیرقابل مقاومت" - فهرست کتاب برای Earl to the Rescue

"یک لذت کمیک. به شدت به دوستداران Regency توصیه می شود." - انجمن رمان تاریخی برای لرد سباستین راز

"مطلوب با شوخ طبعی پر جنب و جوش، جزئیات دوره عالی، و قهرمانان جذاب." - مجله کتابخانه برای وارث دوک

 

توضیحاتی درباره کتاب پاپیروس

پاپیروس (/pəˈpaɪrəs/ pə-PY-rəs) ماده ای شبیه کاغذ ضخیم است که در زمان های قدیم به عنوان سطح نوشتار استفاده می شد. آن را از مغز گیاه پاپیروس، Cyperus papyrus، یک جگر تالابی ساخته شده است. پاپیروس (جمع: پاپیروس) همچنین می‌تواند به سندی اشاره داشته باشد که روی صفحاتی از چنین موادی نوشته شده است، که در کنار هم به هم متصل شده و در یک طومار پیچیده شده‌اند، شکل اولیه یک کتاب.

شناخته شده است که پاپیروس برای اولین بار در مصر مورد استفاده قرار گرفته است (حداقل در دوران سلسله اول)، زیرا گیاه پاپیروس زمانی در دلتای نیل فراوان بود. همچنین در سراسر منطقه مدیترانه و در پادشاهی کوش استفاده می شد. مصریان باستان علاوه بر مواد نوشتاری، از پاپیروس در ساختن مصنوعات دیگری مانند قایق های نی، حصیر، طناب، صندل و سبد استفاده می کردند.

 

پاپیروس اولین بار در هزاره چهارم قبل از میلاد در مصر ساخته شد.اولین شواهد باستان شناسی پاپیروس در سال های 2012 و 2013 در وادی الجرف، بندر مصر باستان واقع در ساحل دریای سرخ، حفاری شد. این اسناد، دفتر خاطرات مرر، مربوط به سال 1390 است. 2560–2550 ق.م (پایان سلطنت خوفو).رول‌های پاپیروس آخرین سال‌های ساخت هرم بزرگ جیزه را توصیف می‌کنند.در قرون اول قبل از میلاد و بعد از میلاد، طومارهای پاپیروس به عنوان سطح نوشتاری به شکل پوستی که از پوست حیوانات تهیه می‌شد، رقیبی پیدا کرد. ورقه‌های پوستی تا می‌شدند تا قالب‌هایی را تشکیل دهند که از آنها کدهای کتاب شکل می‌گرفتند. نویسندگان اولیه مسیحی به زودی فرم کدکس را پذیرفتند، و در دنیای یونانی-رومی، بریدن ورق‌هایی از رول‌های پاپیروس برای تشکیل کدها رایج شد.